ROZDZIAŁ 50

Zmarszczyłam brwi.

- Mils z naszej klasy i Alicia Stark z pierwszej. - szepnęła Ashley, rozglądając się dyskretnie na boki. - Nie ma ich od ponad tygodnia! Znaczy się Alicia zaginęła 5 dni temu, a Miley 8. - zagryzła nerwowo wargę. 

- Może po prostu melanż je poniósł. - poprawiłam torbę na ramieniu.

- Tydzień? - zaśmiała się Shay. 

- Cóż...Mike powiedział kiedyś, że idzie do kolegi. - przewróciłam oczami. - Nie było go 5 dni. 

- Dobra, znamy tą historię. - zaśmiała się Ash. - Mike jest...Mike'iem. - parsknęła. 

- Cholera, pamiętam jacy Twoi rodzice byli wtedy wkurzeni. - powiedziała Cass. 

- Jezu! Nieważne! - krzyknęła Ash. - zaginęły dwie dziewczyny. Rozumiecie? - powiedziała, szeroko otwierając oczy. - Co jeśli, porywacz czyha na inne dziewczyny? - zmarszczyła swoje wyregulowane brwi.
- Ashley! Daj spokój! To, że ktoś zaginął, nie oznacza od razu porwania. - przewróciłam oczami.
- Mówię Ci, że zostały porwane! - warknęła do mnie, idąc do klasy.

Mam dużo sprawdzianów do pozaliczania, ale dam radę. Swoją nieobecność wytłumaczyłam pobytem w szpitalu i amnezją, więc niektórzy poszli mi na rękę i okroili materiał.
Spakowałam książki do torebki, założyłam ją na ramię i ruszyłam do wyjścia.
- Jess! - krzyknęła Cass.
- Hm? - odwróciłam się za siebie, nadal idąc.
- Masz dzisiaj czas? - zagryzła wargę, starając się dotrzymać mi kroku.
- Dzisiaj nie bardzo, ale może być jutro. - uśmiechnęłam się do niej i zaczęłam się przepychać przez dziewczyny z pierwszej klasy.
- Cholera, to Justin Bieber. - szepnęła czarnoskóra dziewczyna do swojej koleżanki.
Przewróciłam oczami i kiedy w końcu się przepchnęłam przez dziewczyny zauważyłam Justina opierającego się o samochód, palącego papierosa i rozmawiającego z trzema dziewczynami z pierwszej klasy.
- Chyba ktoś Ci próbuje odbić chłopaka. - zaśmiała się Cass.
- Patrz! - zachichotałam. Wypięłam pierś i dumnie szłam w kierunku chłopaka, kiedy wpadłam na kogoś, a po chwili poczułam gorąco rozlewające się po mojej klatce piersiowej.
- Cholera! - syknęłam, odskakując od chłopaka.
- Jess, cholera, przepraszam. Nie zauważyłem Cię. - zaczął się tłumaczyć.
- W porządku! - wycedziłam przez zaciśnięte zęby i zaczęłam wachlować bluzką, żeby już nie parzyła.
- Co się stało? - usłyszałam zachrypnięty głos Justina.
- Nic. - powiedział David.
- Wylałeś na moją dziewczynę gor..- nie pozwoliłam mu dokończyć, łapiąc go za kurtkę.
- Nic się nie stało! - warknęłam, ciągnąc go do samochodu. - Z kim rozmawiałeś? - spytałam, krzyżując ramiona.
- Nawet nie pamiętam jak mają na imię. - zaśmiał się.
Zmrużyłam oczy, zaciskając usta w wąską linię.
- No co?! - spytał.
- Flirtowałeś z nimi.
- Daj spokój! - zaśmiał się, owijając rękę wokół mojego biodra. - Flirtuję tylko z Tobą. - mruknął i po chwili wpił się w moje usta.
- Suka. - usłyszałam za sobą.
Chciałam się odwrócić, kiedy chłopak mocno ścisnął mój pośladek i pogłębił pocałunek. - Są zazdrosne. - szepnął.
- Justin. Muszę Ci coś powiedzieć. - powiedziałam między pocałunkami. Wydaje mi się, że jest w dobrym humorze. Zresztą, nie chcę, żeby kogoś pobił, za to, że mu samochód lekko porysowałam. Dobra, może to nie jest wcale tak lekko zarysowane..
- Co? - spytał nadal mnie całując.
Cholera, jesteśmy pod szkołą!
- Ta ja zarysowałam Ci samochód.
- Co kurwa? - warknął, odpychając mnie.
- No...pojechałam do sklepu...jak wtedy spałeś.. - podrapałam się po karku. - Zrobiłam Ci zakupy. - zagryzłam wargę.
- Ja pierdole! Jak mogłaś! - syknął. - Moje auto! Co ja Ci kurwa zrobiłem? - krzyknął.
Rozejrzałam się na boki, upewniając się, że nikt na nas nie patrzy, ale jak się okazało, kilka osób było bardzo zainteresowanych naszą kłótnią.
- Załatwmy to w samochodzie, co? - szepnęłam.
- O nie! Nie wsiądziesz do mojego maleństwa! Wystarczająco je skrzywdziłaś! - powiedział, otwierając drzwi.
- Jezu, Justin! To tylko samochód. - przewróciłam oczami.
- To nie jest tylko samochód! To moje dziecko! - powiedział, łapiąc się za serce.
- Jejku, przepraszam? - uniosłam brwi.
- Nie! - powiedział krzyżując ręce na piersi i wydął wargi.
- Jakiś Ty obrażalski. - sapnęłam. - Okej, co mam zrobić? Zapłacić za mechanika? Umyć samochód? Oddać Ci pieniądze? - zaczęłam wymieniać.
- Będę po Ciebie o 19. - wsiadł do samochodu. - Włóż obcasy.
- Pójdziemy na imprezę? - spytałam, marszcząc brwi.
- Wystarczy jak ubierzesz seksowną bieliznę i szpilki. - uśmiechnął się szelmowsko.
- Nie będę dla Ciebie tańczyła! - skrzywiłam się.
- Kto tu mówi o tańczeniu. - puścił mi oczko i odjechał.
- Świetnie! - warknęłam do siebie i odwróciłam się, szukając Cass w tłumie.
- Tu jestem. - usłyszałam za plecami, na co od razu się tam odwróciłam. - Dlaczego Justin odjechał? - spytała, marszcząc brwi.
- Powiedziałam mu, że zarysowałam mu samochód, a raczej wgniotłam. - przewróciłam oczami.
- O! Laska! - zaśmiała się, przykładając dłoń do ust. - To chłopak, więc pewnie nieźle się wkurzył! - zachichotała.
- Oj, wkurzył się. - pokiwałam głową, krzywiąc się.
- Przejdzie mu kiedyś. - uśmiechnęła się pocieszająco i ruszyła w stronę swojego auta.
- W zasadzie, to kazał mi się ubrać seksownie...bo przyjedzie po mnie o 19. - zagryzłam wargę, ściskając ramiączko od torby.
- Uprawialiście już sex? - szepnęła, otwierając samochód.
Skinęłam nieśmiało głową, lekko się rumieniąc.
- Więc już wiesz jak go będziesz musiała przeprosić. - uśmiechnęła się i wsiadła do samochodu.
- Co? Nie! - odpowiedziałam, zapinając pas bezpieczeństwa. - Gdyby tak było, to powiedziałby. Justin jest szczery.
- Zakład, że tu chodzi też o seks? Inaczej nie przeprosisz faceta za porysowanie samochodu.
- Zakład! - wyciągnęłam w jej stronę rękę, czekając aż przypieczętuje umowę.
- Zakład! Jeśli wygram, to oddajesz mi swoją tą czarną obcisłą sukienkę.
- Kocham ją! - pisnęłam.
- I tak wyglądam w niej lepiej. - powiedziała nonszalancko.
- Sucza. - sapnęłam. - W porządku, w taki razie jak ja wygram..-ścisnęłam mocniej jej rękę. -..oddasz mi swoje louboutiny. - wydęłam wargi.
- Żartujesz! - krzyknęła. - To louboutiny! - puściła moją rękę i wyjechała ze szkolnego parkingu.
- Właśnie dlatego mi je oddasz. - uśmiechnęłam się szelmowsko.
- Możesz o nich pomarzyć. - zaśmiała się. - Bo to ja wygram. A! I masz być uczciwa! Nie ma kłamania! Bo zapytam Justina!
- W porządku. - założyłam ręce na piersi.
Spojrzałam w okno po mojej prawej stronie, kiedy nagle obok mnie pojawił się czarny samochód, mężczyzna w czapce spojrzał na mnie, uśmiechając się szelmowsko, po czym nas wyprzedził, a następnie zwolnił, przez co prawie w niego uderzyłyśmy.
- Co to, kurwa było? - krzyknęła przerażona blondynka, zatrzymując samochód.
- Nie wiem. - wydyszałam, mocno ściskając deskę rozdzielczą.
- Pieprzony idiota! - wrzasnęła dziewczyna, poprawiając swoje włosy. - Cholera, omal w niego nie uderzyłam. - sapnęła i ponownie zaczęła jechać.
Cóż. To było dziwne i cholernie przerażające.
Resztę drogi jechałyśmy w ciszy. Odezwałam się dopiero kiedy znalazłyśmy się u mnie pod domem.
- Dzięki za podwózkę. - uśmiechnęłam się lekko do dziewczyny.
- Nie ma za co. - skinęła głową.
- Do jutra, uważaj na siebie. - powiedziałam całkiem poważnie.
- Dzięki. - cmoknęła mnie w policzek.
Wysiadłam z samochodu i otulając się ramionami, ruszyłam do domu.
- Czemu nie zaprosiłaś Cassie? - usłyszałam za plecami, kiedy szłam do kuchni.
Zmarszczyłam brwi, odwracając się za siebie.
- Bo..tylko mnie odwiozła..
- Czemu ona, a nie Justin? - spytał krzyżując ramiona.
- Jezu, Mike! To Cassie już nie może mnie odwieźć? Zresztą co Cię to obchodzi? - warknęłam.
- Zarysowałaś mu samochód, prawda? - zaśmiał się gorzko.
Zacisnęłam mocno szczękę, coraz bardziej się denerwując.
- Był tu, jak byłaś w szkole. Twierdził, że rozwaliłem mu samochód, bo was przyłapałem. - westchnął. - Ale tylko Ty jesteś zdolna do tego, żeby tak wgnieść samochód. - zaśmiał się. - To koniec? - spytał, szeroko się uśmiechając.
Boże, czy on musi mi przypominać, co wczoraj zrobił?
- Nie. Justin przyjeżdża po mnie o 19. - uśmiechnęłam się sztucznie i poszłam do kuchni.
Położyłam torebkę na stoliku i wstawiłam wodę na kawę.
- Rodzice się odzywali? - zagryzłam wargę.
- Nie. - odpowiedział ostro.
Zalałam kawę wrzątkiem, wzięłam torebkę i ruszyłam na górę. Zamknęłam drzwi od pokoju i usiadłam przy biurku, stawiając na nim kawę. Przeczesałam dłonią włosy, po czym wyciągnęłam wszystkie podręczniki.
- I jak w szkole?
Lekko podskoczyłam ze strachu. - Jezu, puka się! - warknęłam.
- Dobra tam. - westchnął.
Odwróciłam się za siebie i spojrzałam na chłopaka, stojącego w drzwiach.
- Nauczyciele okroili mi trochę materiał. Jak się postaram to zdam.
- Nie masz zamiaru poprawiać roku?
- Oczywiście, że nie. - prychnęłam.
- To dobrze. - uśmiechnął się. - Ucz się gówniarzu. - puścił mi oczko i wyszedł.
- Debil - przewróciłam oczami.
Okej, inaczej to sobie wyobrażałam. Myślałam, że będziemy się unikali, ale tak jest lepiej. Nie wracać do tego. Czasu się nie cofnie.
Otworzyłam podręcznik od Geografii i wyciągnęłam kartkę z listą tematów do zaliczenia. Zaczęłam zaznaczać wszystkie tematy do zaliczenia, a później zaczęłam je streszczać. Pod koniec pracy otrzymałam sms. Odblokowałam ekran i odczytałam sms.

Od: Justin 
Szpilki i seksowna bielizna, będę za 30min ;) 

Do: Justin
O co chodzi? 

Nie odpisał już.
Spojrzałam na zegarek i dochodziła 19. Pobiegłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic. Ubrałam 'seksowną' bieliznę, pomalowałam oczy, rozczesałam włosy i ubrałam się. Telefon nie przestawał dzwonić.
- Jezu! - mruknęłam do siebie i odebrałam w końcu telefon. - Co? - warknęłam.
- Długo mam, kurwa czekać? - warknął chłopak.
- Wal się! - syknęłam.
- Poczekaj tylko jak tu zejdziesz. - zaśmiał się gorzko. - zobaczymy co będę walił.
- Jesteś obrzydliwy. - skrzywiłam się.
- A Ty wkurwiająca.
- Dobra! Uczyłam się! Zaraz będę, wejdź do domu.
Rozłączył się. Frajer. Popsikałam się perfumami i zbiegłam na dół.
- Ja pierdole, ile można na nią czekać? - warknął Justin.
- Gdzie jedziecie? - spytał Mike.
- Do mnie.
- Jestem! - krzyknęłam ostro i poszłam po szpilki. - Idziemy?
Chłopak podszedł do mnie, objął w pasie i pocałował namiętnie.
- Śpi u mnie.
- Jutro ma szkołę. - opowiedział Mike.
- Przywiozę ją rano.
- Macie prezerwatywy? - spytał.
- Chryste! Mike! - sapnęłam, rumieniąc się.
- Co Ty! Staramy się o dziecko. - uśmiechnął się Justin.
- Zaraz Ci zęby wybije, kutasie. - syknął brunet.
- Dobra, spokój! - krzyknęłam. - Możemy iść? - spojrzałam na chłopaka.
- Nara geju! - zaśmiał się Justin.
- Masz szczęście, że jest tu moja siostra.
- Dobra, dobra! - zaśmiał się szaty, wychodząc.
- Zamknij się już!
- Grozisz mi, czy co? - spytał, łapiąc mnie za rękę.
- Po co miałam ubrać szpilki? - spytałam. - O Chryste! Gdzie wybrudziłeś tak samochód? - spojrzałam zaszokowana na pojazd.
- Błoto było. - usprawiedliwił się. - Wsiadaj, tylko ostrożnie i niczego nie dotykaj, oprócz mnie. - uśmiechnął się szelmowsko.
Zmrużyłam oczy i delikatnie otworzyłam zabrudzone drzwi, po czym mocno je zamknęłam.
- Jezu, dziewczyno! Chcesz mi zepsuć też drzwi? - krzyknął. - Za każdą krzywdę samochodu, musisz mnie całować. - uśmiechnął się szeroko.
Spojrzałam na niego z uniesionymi brwiami.
- Całuj! - wskazał palcem na swoje usta.
Dalej patrzyłam na niego jak na idiotę.
- Wkurwiasz mnie od samego rana.
- To wkurwię Cię jeszcze bardziej. - uśmiechnęłam się sztucznie. Otworzyłam drzwi i trzasnęłam nimi mocno.
- Kurwa! - wrzasnął, złapał za tył mojej głowy, lekko ciągnąc za moje włosy, po czym wpił się mocno w moje usta, miażdżąc mi wargi. Po chwili poczułam metaliczny smak krwi. Chłopak odsunął się ode mnie, ciężko dysząc. Oblizał usta i spojrzał na moje wargi.
- Przepraszam. - szepnął i pocałował moją wargę. - Boli?
Dotknęłam palcem ust i spojrzałam na niego. - Trochę. - przełknęłam ślinę.
- Przepraszam, poniosło mnie. - pocałował mnie w policzek.
- Już w porządku. - nabrałam powietrza do ust i wyjęłam chusteczkę z torebki, po czym przystawiłam ją do rozciętej wargi. - Jedź.
Szatyn złapał mnie pod brodą, pocałował delikatnie w usta i ruszył.
- Słyszałeś, że zaginęły dwie dziewczyny? - spojrzałam na chłopaka.
- Tak. - powiedział krótko. Wjechał na swoje podwórko. Wysiadł z samochodu, wpisał kod do garażu, wrócił i wsiadł z powrotem do samochodu.
- Po co się tak stroiłam, skoro zostajemy u Ciebie? - westchnęłam.
Chłopak wjechał do garażu, który zaraz za nami zaczął się zamykać.
- Cóż. - spojrzał na mnie z głupim uśmieszkiem. - Rozbieraj się i umyjesz mi samochód.

CZYTAJCIE UWAŻNIE ROZDZIAŁY, BO NIEDŁUGO KONIEC CZĘŚCI 1, PÓŹNIEJ BĘDZIE CZĘŚĆ 2 I KONIEC :) WSZYSTKO MAM JUŻ ZAPLANOWANE.