ROZDZIAŁ 37

Mama drżącymi rękoma odłożyła talerz na stół.
- Co Ci się przypomniało? - zmarszczyła brwi.
- No..- Przecież nie powiem, że paliłam marihuanę! - spotkałam się z Cassie w Kanadzie. Taki urywek po prostu - uśmiechnęłam się.
- Och - westchnęła i jej ramiona opadły z ulgą.
- Coś nie tak? - spytałam, zagryzając dolną wargę.
Ojciec podszedł do mnie bliżej i spojrzał mi w oczy.
- Masz strasznie zaczerwienione oczy.
Przełknęłam ślinę.
Kurwa.
- Jestem zmęczona - przetarłam twarz dłońmi. - Miałam ciężki dzień - mruknęłam.
- Na pewno to tylko zmęczenie? - spytał ojciec z nutką kpiny w głosie.
- M-hm - przytaknęłam.
- Idź się prześpij. Później Ci odgrzeję obiad - uśmiechnęła się mama.
- Dzięki - wymusiłam ziewanie i pobiegłam na górę.
Weszłam do pokoju i zamknęłam drzwi. Przeczesałam włosy dłonią głośno wzdychając. Nie rozumiem zachowania rodziców. W Kanadzie musiało się wydarzyć coś złego. Mama wyglądała jakby ducha zobaczyła, a ojciec cały się spiął ze złości. Tak bardzo bym chciała wiedzieć co tam się wydarzyło. Chyba wiem jak to zrobić.

*Justin*

- Christian! Dobrze Cię widzieć - uśmiechnąłem się i przytuliłem przyjaciela. 

- Cześć - westchnął i odsłonił mi Leile. 

- Leila - uśmiechnąłem się promiennie.

- Cześć - odwzajemniła uśmiech i mocno mnie przytuliła.

- Wchodźcie - otworzyłem szerzej drzwi. - Na ile zostaniecie? - spytałem idąc za nimi.

- 3-4 dni - odezwał się Christian.

Kiwnąłem głową.

- Chcecie coś do picia? - spytałem.

- Miałeś remont? Cholera, nieźle się urządziłeś - zaśmiał się chłopak.

- Ta, - podrapałem się po karku. - Miałem pożar - mruknąłem.

Christian uniósł brew i spojrzał na mnie pytająco, po czym kiwną głową, że wie o co chodzi.

- Rodzice dalej Ci pomagają? - zaśmiał się.

- Tylko odremontowali mi dom - syknąłem.
- Rozumiem - zaśmiał się.
- Ładnie tu - uśmiechnęła się dziewczyna.
- Wyrosłaś - skrzyżowałem ręce na piersiach i lustrowałem ją wzrokiem.
- Nie patrz tak na moją siostrę - uderzył mnie w ramie Christian.
- Spokojnie! - zaśmiałem się. - Mam dziewczynę - odkaszlnąłem i natychmiast spoważniałem.
- Gdzie Jessica? - spytał.
Zagryzłem dolną wargę.
- Masz dziewczynę? - spytała uśmiechnięta dziewczyna.
Lekko skinąłem głową.
- Co jest? - zmarszczyła brwi.
- Nic - wzruszyłem ramionami. - Chcecie się czegoś napić? - spytałem.
- Ja pierdole, Bieber! Co ona z Tobą zrobiła? - zaśmiał się. - Napijecie sie czegoś? Rozgośćcie się - mówił piskliwym głosem. - Zachowujesz sie jak ciota - splunął.
- Christian, daj mu spokój - warknęła Leila.
- Kurwa, chciałem być miły, nie chcesz to nie - syknąłem i poszedłem do salonu.
- Ktoś tu nie jest w humorze - zaśmiał się.
- Ja pierdole, jak ja Cię nienawidzę - wyrzuciłem z siebie.
- W końcu jestem Twoim przyjacielem - zaśmiał się i usiadł obok mnie.
Pokręciłem z niedowierzaniem głową.
- Chciałeś się ze mną widzieć - uśmiechnęła się dziewczyna - Więc o co chodzi? - uniosła lewą brew.
- Dopiero co przyjechaliście, pogadamy o tym jutro - westchnąłem.
- Okej, ale jutro chcę, żebyście mnie wzięli na imprezę, jutro, albo pojutrze. - uśmiechnęła się.
Głośno jęknąłem.
- Nie lubisz imprez? - spytała smutno.
- Ma doła - zakpił Christian.
- Wal się - uderzyłem do w ramię. - Jasne, że pójdziemy - uśmiechnąłem się lekko do dziewczyny.
- Okej, pokażesz mi mój pokój?
- Ta - wstałem, a za mną Christian.
- A ty po co? - spytałem krzywiąc się.
- Nie zostawię Cię z nią sam na sam. - wzruszył ramionami.
- Ja pierdole! - westchnąłem. - Jesteś niemożliwy! Dobrze wiesz, że nigdy bym Ci tego nie zrobił - zaśmiałem się.
- Hej, ja tu jestem! - warknęła.
- I mam Ci w to uwierzyć? - skrzyżował ręce na piersiach.
- Jak chcesz - parsknąłem i wszyscy poszliśmy na górę.
Otworzyłem drzwi i puściłem pierwszą Leile.
- Twój pokój - oparłem się o framugę.
- Masz się zamykać na noc - ostrzegł Christian.
- Mamy wspólny balkon - wybuchnąłem śmiechem.
Chłopak mocno zacisnął szczękę.
- Stary, niczego nie będę próbował - położyłem dłoń na jego ramieniu. - Mówiłem Ci, że mam już - przełknąłem ślinę - kogoś - dodałem szeptem.
- Okej, idźcie się posprzeczać gdzie indziej, ja się rozpakuje - zachichotała dziewczyna.
Kiwnąłem głową i zostawiliśmy ją samą w pokoju.
- Mów - westchnął Christian siadając na stole.
- Ona nic nie pamięta - szepnąłem, opierając się o blat kuchenny.
Chłopak pokręcił głową i zacisnął usta w wąską linię.
- Ile ja bym dał, żeby Leila tego nie pamiętała. Próbowała się zabić - szepnął.
Zagryzłem dolną wargę.
- Ale ona nawet mnie nie pamięta
- Powinieneś zniknąć z jej życia.
- Już zniknąłem - warknąłem.
- Ale nie próbuj wracać. Spójrz jakie gówno sprowadzamy na swoich najbliższych
- Nie rozumiesz, ja ją kocham - zaśmiałem się całkowicie bez humoru.
- Bieber! Mówisz tak o każdej cipce
- Nie. mów. na. nią. cipka! - syknąłem. - Ma na imię Jessica i naprawdę ją kocham.
Przewrócił oczami.
- Nie wierzę, że gadam z Tobą o uczuciach - zaśmiał się.
- Dojrzałem. Ty też dojrzej
- O! Cholera, kto Ci zrobił takie pranie mózgu? - zmarszczył brwi.
- Możemy pogadać o czymś innym?
- Co u jej brata? Co on na to? Mike chyba ma na imie?
- Ta, no cóż...chce mnie tylko zabić
- Ou! - pokiwał głową z uznaniem. - Rozmawiałeś z nim?
- Ta..
- I?? - pomachał ręką w powietrzu.
- Powiedział, że możemy dalej się przyjaźnić, ale mam zostawić jego siostrę w spokoju.
- To jest właśnie zabieranie siostry najlepszemu kumplowi - zaśmiał się.
Zagryzłem wargę.
- Co mu powiedziałeś?
- Nic, wyszedłem - wzruszyłem ramionami.
- Co masz zamiar zrobić?
- Nie wiem - przetarłem twarz dłońmi.

*Jessica*

- Jak się czujesz? - spytała Cassie.

- Uh..sama nie wiem - zaśmiałam się. - Dalej dziwnie, że nic nie pamiętam. Budzę się i widzę w lusterku zupełnie inną osobę 

- Współczuję - jęknęła Shay. - Mam nadzieję, że w końcu Ci sie przypomni! Coś jeszcze sobie przypomniałaś? - spytała.

- Nie, Tylko ten wypad z Cass.

Usłyszałam głośne westchnięcie.

- Odwiedzisz nas jeszcze? Mike mówił, że raczej tu nie wrócisz - powiedziała smutno Ashley. 

Chwilę się zastanowiłam.

- Jessica? 

- Wiecie co...- zagryzłam dolną wargę. - Przyjadę! Może to będzie dobre na przypomnienie sobie czegokolwiek. 

- Boże! - zapiszczały wszystkie. - Kiedy?!

- Jutro - odpowiedziałam od razu. 

- Co? - spytała zaszokowane.

- Przyjadę jutro! Z Kyle'em. Rodzice mi wtedy na pewno pozwolą! 

- Z kim? - mruknęły. 

- Z moim chłopakiem.

- Ch-chłopakiem? - zakrztusiła się Cass.

- Ehe - uśmiechnęłam się. - Coś nie tak? - zmarszczyłam brwi. 

- Nie, nie. Wszystko w porządku! - powiedziała szybko Shay.

- O-keeej? 

- Musimy kończyć. Zadzwoń jak będziesz wiedziała kiedy i o której przyjedziesz. Kochamy Cię! - pisnęły.

- Ja też was kocham - zaśmiałam się i rozłączyłam, po czym zbiegłam na dół.

- Jutro jadę do Kanady! - krzyknęłam uśmiechnięta.

- Cc-o? - zająknęła się mama.

- Jadę do Kanady - westchnęłam.

- Nie! Musisz odpoczywać! - powiedział stanowczo ojciec.

- Pojadę z Kyle'em. Może coś mi się przypomni 

- Skarbie, to nie jest dobry pomysł - podeszła do mnie mama. 

- Mamo - westchnęłam zirytowana. - Nic mi nie będzie. Przecież będę mieszkała u Mike'a 

- Właśnie, u Mike'a! - warknął ojciec.

- Co z nim? - zmarszczyłam brwi. 

Ojciec rzucił gazetę i wyszedł z salonu.

- Alaric! - krzyknęła mama. - Kochanie...to naprawdę nie jest dobry pomysł 

- Mamo! Chcę tam jechać. Na kilka dni 

Kobieta zacisnęła usta w wąską linie. 

Leila Beadles 

ASK

MÓJ DRUGI BLOG

TWITTER